Nasi najstarsi uczniowie w ramach podsumowania pracy z „Kamieniami na szaniec” wyruszyli szlakiem miejsc związanych z bohaterami tej lektury. Wędrówkę rozpoczęliśmy od zwiedzania Mauzoleum Walki i Męczeństwa w al. Szucha. Gdy dotarliśmy na miejsce, zobaczyliśmy, że przed gmachem MEN, w którym mieści się muzeum, stoi ciężarówka-więźniarka marki Renault, taka sama, jaką przewożono więźniów z Pawiaka na Szucha. To nie był koniec niespodzianek. Zobaczyliśmy także mężczyzn ubranych w niemieckie mundury, obstawę więźniarki, a także grupę młodych ludzi ubranych w stroje z lat 40 XX wieku. Okazało się, że obserwowaliśmy inscenizowaną scenę przewozu na przesłuchania. Zrobiło to na nas duże wrażenie, dawało się odczuć grozę tamtej sytuacji. Podobnie zadziałało na nas miejsce, gdyż jest ono autentyczne, nierekonstruowane.
Następnie zmieniliśmy nieco nastrój, przechodząc w pięknym, październikowym słońcu przez park Ujazdowski i Jazdów pod liceum Batorego, w którego gmachu poznali się Alek, Rudy i Zośka.
Po kolejnym spacerze przejechaliśmy trasą, którą – mniej więcej – pokonywała więźniarka z Rudym i dotarliśmy na miejsce Akcji pod Arsenałem (oczywiście, na ile pozwalają dzisiejsze warunki, ulice przebiegają bowiem nieco inaczej), a stamtąd do Muzeum Więzienia Pawiak. Oglądaliśmy autentyczne pamiątki po więzionych tam Polakach, a także pierwsze, wojenne jeszcze wydanie „Kamieni na szaniec”. W tym punkcie wycieczki niektórzy byli już tak wyczerpani, że z trudem wysłuchali siedmiominutowej prezentacji o historii więzienia…